دولت آن است که بی خون دل؟

دول ممکنه به علی بیاد ولی دوله نه. به علی سادگی میاد. ترکیب‌ناپذیره انگار. وصله ناجور میشه هر چی کنارش باشه. اسمم رو دوست دارم چون آدمایی که دوسشون دارم با این اسم منو می‌شناسن. ولی شاید تو یه دنیای موازی که اونجا هم از بد حادثه نه یه اسم فارسی که اسم عربی برام انتخاب می‌شد، امین بودم. نه چون مفهوم امنیت اینقدر امروز پررنگ شده. مفاهیمی که همیشه بودن تو جوامع اما حضورشون اینقدر ملموس نبود. یعنی بار این واژه به ناگاه از ده کیلو شده ده تن. نه به خاطر این صفت خوب و زیبا نه. به خاطر یه دوله پیچ. پیچ امین‌الدوله. امروز خیلی دنبال پیچ آلن ۵ گمشده‌م گشتم. خیلی کاریش داشتم. بعد یک ساعت و نیم پیداش کردم. تو این یک ساعت و نیم به علی و امین و امنیت و پیچ و دول فکر می‌کردم. شاید چون نمی‌خواستم به چیزای مهم‌تری فکر کنم. گاهی هم اینطوریه. آدم به دلخواه خودش، خودشو پیچ میده و فقط امیدواره که این پیچ یه آلن ۵ اسب‌گونه باشه نه یه پیچ امین‌الدوله زیبا. علی هم اسم قشنگیه اگه آبی تو پیچ صداش کنه...