چی میتونم بگم واسه شروع دوباره وبلاگ نویسی؟ بگم که دلم تنگ شده بود واسه اینجا و تایپ کردن در سکوت و تاریکی اتاق و صدای علیرضا قربانی؟ بگم که دلم میخواد مثل همیشه این آخرین وبی باشه که می سازم و دیگه هیچوقت پاکش نکنم؟ بگم دوست دارم از الان که خیلی خیلی جدی دارم به تاسیس کتابفروشی خودم فکر میکنم از روزها و لحظاتم بنویسم؟ راستش دلم برای منی که اینجا می نوشت خیلی تنگ شده بود. سلام به خودم، شما و سمرقند :)
